De geneeskunde evolueert sneller dan ooit, maar eeuwen geleden was dit anders. Dokters en chirurgijnen probeerden krampachtig hun medemens een beter leven te geven, te genezen of in het ergste geval, een zachte pijnloze dood te laten sterven.

De tentoonstelling schetst een beeld van zorgverleners – artsen, chirurgijnen, barbiers, zusters en apothekers – die werkten in een overgangstijd. Mensen geloofden meer in geneesheiligen dan in geneeskunde. Nog altijd werden aderlatingen en piskijken als probate methoden gezien, maar toch rezen er ook twijfels.

Op de voormalige voorraadzolder van het Sint-Janshospitaal, een van de oudste bestaande ziekenhuizen in Europa, komt dit middeleeuwse ziekenhuistijdperk terug tot leven. De opstelling - in de vorm van een gestileerd hospitaal - creëert een semitransparant steriel landschap waarbinnen het getoonde materiaal maximaal tot zijn recht komt. De synergie tussen de architectuur, de scenografie en het grafisch ontwerp vormen een boeiend draagvlak voor zowel de collectie als de architectuur van de zorginstelling.